Naceu en Ferrol pero pronto se trasladaría a Madrid a estudar Arquitectura, carreira que abandonou no segundo ano para estudar Letras. Na capital participou da vida cultural e iniciou contactos con Castelao e Suárez Picallo que influíron no seu pensamento político. Por iso, non é de estrañar que na Guerra Civil defendera a República. No ano 1938, xa casado con Margarita Ucelay, marchou a Nova Iorque como refuxiado político, onde forxou unha grande carreira. Foi docente e investigador na Columbia University, na New York University (1941-1964) e na City University of New York (1964-1977). Na súa longa carreira académica interveu en universidades, congresos e encontros en varios países, colaborou en enciclopedias e revistas de referencia. Pertenceu ás academias de ciencias de Nova York e de Lisboa e á Hispanic Society of America, entre outras sociedades de especialistas, e recibiu distincións e condecoracións nos EE.UU., Brasil e Portugal.
Foi un apaixonado lusitanista e destacou como o principal axente canonizador de Eça de Queirós e introduciu a Fernando Pessoa en países anglófonos e foi o primeiro tradutor da súa poesía portuguesa para o inglés. Alén diso tamén promoveu a internacionalización do neotrobadorismo galego-portugués e de Rosalía de Castro.
Foi un infatigable poeta, xénero que cultivou sobre todo trala súa xubilación en 1977. Nese momento fixa a súa residencia en Portugal e intensificou a relación co reintegracionismo. Desde os anos sesenta empregaba un código ortográfico próximo do portugués, unha opción que defendeu para a lingua galega nos coloquios internacionais de estudos luso-brasileiros de Baía (1959), Coimbra (1963) e Nova York e Harvard (1966; este último, coa implicación de Ramón Piñeiro, promoveu unha comisión internacional para tal fin). E desde 1986 presidiu a Comissão para a Integração da Galiza no Acordo Ortográfico da Língua Portuguesa e xestionou a presenza de representacións galegas nos encontros de Brasil (1986) e Portugal (1990).
A súa entrada está acompañada de varios artigos, ligazóns e un audiovisual que axudan a entender a relevancia da súa figura así como o seu legado cultural.
Álbum de Galicia
En xaneiro de 2020 o Consello da Cultura Galega presentou o Álbum de Galicia, unha colección dixital de biografías de persoas que destacaron en moi diversos ámbitos: desde a sociedade, a ciencia, a cultura ou a empresa. A idea é dar visibilidade e perspectiva de conxunto ás numerosas mulleres e homes, xa finados, que contribuíron de maneira significativa á sociedade galega ao longo da súa Historia. En moitos casos, seguen a ser grandes descoñecidos para o público de todas as idades, de dentro e de fóra do país.
As biografías do Álbum de Galicia están enriquecidas con material documental, referencias bibliográficas e contidos multimedia que permiten coñecer a obra das persoas divulgadas, pero tamén a produción intelectual existente sobre elas. Textos e materiais están producidos por expertos e son unha fonte rigorosa para acceder á vida e obra destes persoeiros. Ademais, o Álbum de Galicia permite explorar a presenza das persoas biografadas nos fondos documentais dixitalizados do Consello da Cultura Galega. O Álbum de Galicia é, xa que logo, o punto de acceso que ofrece a entidade para coñecer toda a súa produción divulgativa e investigadora ao redor de cada unha das figuras.
O Álbum de Galicia é o resultado da unificación das coleccións biográficas temáticas do CCG, que desde o ano 2005 teñen publicado álbums ao redor da muller, a ciencia ou a emigración, entre outros.