Proxecto Epístola

----

Francisco Leal Insua (1910-1997)

Xornalista galego. Casado con Xulia Minguillón en 1939, traballou en diferentes medios de comunicación, El Progreso de Lugo, El Faro de Vigo desde 1949 a 1961 chegando a ser director e, tamén como máximo responsable da revista Mundo Hispánico de Madrid.
Epístolas
2 Destinatario/a [1]
Remitente [1]
Data Relación Remitente - Destinatario Orixe Destino [ O. ] [ T. ]
Data Relación Remitente - Destinatario Orixe Destino [ O. ] [ T. ]
1956-09-26 Remitente
de Francisco Leal Insua, a Lois Tobío Fernández
Vigo
Montevideo
Orixinal

Epístola de Francisco Leal Insua, a Lois Tobío Fernández en 26/09/1956

O teu navegador non soporta PDFs. Por favor descarga o PDF para poder velo: Descargar PDF.

Transcrición

Transcripción da epistola de Francisco Leal Insua, a Lois Tobío Fernández en 26/09/1956

FARO DE VIGO , 26 de setiembre de 1956
EL DIRECTOR

Sr. D. Luís Tobío Fernández MONTEVIDEO

Mi querido y admirado amigo:
Sé que estás enterado que hace años trabajo en un libro que pronto será publicado –en 5 tomos– y que llevará el título de "Un pueblo de escritores", en el que han de figurar más de 110 intelectuales quehan nacido en nuestra ciudad. (Ahora, precisamente, estoy en contacto con Maruja Mallo gracias a la amabilidad del Dr. Correa Calderón que me ha traído un libro en el que figuran dos conferencias de ella, pues yo la estudio como escritora). En este libro incluyo también, además de los datos bio-bibliográficos, crítica de estilo, temática, etc. una parte antológica de cada autor de los de categoría universal. Por ello, acudo a ti para que me digas que trabajo de los tuyos es el que deseas que aparezca entre esta amplia antología –artículo o poema o ensayo–, y que hagas el favor de mandármelo. Tengo unos datos biográficos tuyos incompletos que me había proporcionado tu hermano Alfonso (su mujer es prima carnal de la mía), pero preferiría que tú me hicieras el curriculum vitae a fin de que estés representado en esta obra como mereces. Ramón Villar Ponte, antes de morir, me había hecho lo mismo para él y para su hermano Antón.
De tus trabajos publicados solo poseo lo siguiente:
"A eirexa de Santa María de Viveiro"
"Poesía inglesa e francesa vertida ao galego" (En colaboración)
"Por que debemos falar en galego" (Suplemento de NOS)
"Viejas trovas sobre el mar de Vigo" (en "El Día", de Montevideo)
"De un rincón del Cantábrico" Idem

Ya ves que, en realidad, esto es muy poco. ¿Serías tan amable que me enviaras por el gran amigo Correa Calderón tus últimas producciones?. Si editaste algún libro, me interesa extraordinariamente poseerlo sea el tema que sea pues los comentarios que hago son ampliamente objetivos a fin de que en esta obra quepan todas las tendencias, al margen de las circunstancias.
Tu hermano Alfonso y yo nos vemos de tarde en tarde, pero siempre hablamos de ti. Ahora quizá vaya a La Coruña uno de estos días y ya le diré que te he escrito.
Díme en que puedo serte útil. Recibe un abrazo muy fuerte de
Francisco Leal Insua [sinatura autógrafa]

T/C
Calle del Ecuador 61 - 2º
VIGO (Pontevedra)
-España-

[Nota manuscrita ao final da carta]:
¿Donde podría conseguir tu tesis doctoral?

1957-04-23 Destinatario/a
de Lois Tobío Fernández, a Francisco Leal Insua
Montevideo
Vigo
Orixinal

Epístola de Lois Tobío Fernández, a Francisco Leal Insua en 23/04/1957

O teu navegador non soporta PDFs. Por favor descarga o PDF para poder velo: Descargar PDF.

Transcrición

Transcripción da epistola de Lois Tobío Fernández, a Francisco Leal Insua en 23/04/1957

Montevideo, 23 de abril de 1957

Sr. Don Francisco Leal Insua
Calle del Ecuador 61 - 2º - Vigo
Prov. de Pontevedra, España

Mi querido amigo:
Hace ya mucho tiempo que el Dr. Correa Calderón me entregó tu carta y los ejemplares, amablemente dedicados, de tus dos libros que lei con el mayor interés y que te agradezco.
Las notas que me pediste, y que yo preparé poco después de recibir tu carta, pensaba remitírtelas por intermedio del mismo amigo. Pero este demoró su visita a Montevideo y cuando, al fin, recibí su llamada telefónica desde el barco no pude verle porque solo iba estar en Montevideo pocas horas. Le dije, pues, que te remitiría aquellas notas directamente por correo.
Así acabo de hacerlo. Por separado como impresos certificado por avión las recibirás; han salido al mismo tiempo que esta carta.
Te envio también uno de mis ensayos, entre los que considero más característicos de mi manera de escribir. Pensé en mandarte algún otro más para que tu eligieras pero juzgué que tal vez no fuese necesario. De todos modos con mucho gusto te remitiría los textos de aquellos que tuvieses interés en conocer.
Perdona el retraso de mi contestación y recibe un estrecho abrazo de tu buen amigo y paisano.
[sen asinar]