0 MENCIóNS A León Benarós (1915-2012)
Poeta, historiador e folclorista. en 1944 publicou os poemas de El rostro inmarcesible e, ao ano seguinte, obtivo o Premio Municipal de Poesía. Entre os seus máis de 15 títulos cóntanse Memorias ardientes (Primer Premio Municipal de Poesía, 1971) e Romancero criollo (1977). Xunto a Carlos Guastavino (PK) realizou o ciclo Flores argentinas (1969) e a cantata Despedida (1972). Para o mesmo compositor escribeu a letra de Canciones del alba, 4 canciones coloniales e o ciclo Pájaros. En 1965 Jorge Cafrune gravou El Chacho (vida e morte dun caudillo). Su zamba La tempranera foi popularizada por Mercedes Sosa (PK). Xunto ao pianista Sebastian Piana (PK) compuxo Cara de negro (doce candombes e pregóns de Bos Aires). Elaborou a recopilación Cancionero popular argentino (2000). Recibeu o Premio Trayectoria del Fondo Nacional de las Artes (PK) (1995) e o Gran Premio de Honor de la SADE (1998). Ciudadano Ilustre da Cidade de Bos Aires. Personalidade emérita pola Secretaría de Cultura de la Nación.
Remitente [2]