Os tempos están cambiando. Non sabemos, con certeza, cales serán os nosos roles na nova época. Tampouco sabemos cales serán os espazos da cultura, nin da arte. Se as respostas tenderán cara á indignación ou á resignación. As palabras 'compromiso', 'xustiza' ou 'colaboración' semellan soterradas polo vocabulario económico do capitalismo financeiro e a terminoloxía banal dos media.

Sobre o pano de fondo, unha crise sistémica e poliédrica, o eido cultural e, nomeadamente, o sistema da arte contemporánea asumen as súas propias convulsións, vinculadas ao seu propio carácter crítico.

O refuxio estético non semella razón suficiente para que a arte sobreviva alén da meirande parte da sociedade. A arte e a cultura contemporáneas poden ser síntomas de absentismo, pero tamén de cambio ou mesmo acicate e influencia para o mesmo.

Así, decididas apostas por reintroducir a función social na arte non se limitan ao plano da representación nin se circunscriben ao contexto artístico senón que procuran a inserción no tecido social e o traballo colaborativo coa cidadanía.

Na era do capitalismo global, hai situacións críticas que demandan compromisos. A arte como movemento, estratexia e táctica, como metodoloxía e pedagoxía pode desempeñar un papel importante e necesario: sensibilizando, visibilizando problemas, construíndo narrativas visuais ao tempo que xerando novos imaxinarios culturais.

Nesta Xornada Arte + Crise social, Consello da Cultura Galega pregúntase por estas situacións e estas posibilidades. Coa axuda de especialistas, artistas e profesionais da crítica, afondamos na dialéctica entre o modelo biopolítico hexemónico actual e as respostas que están a formular distintos axentes culturais.